SEVDALISI BİLİR
Köroğlu belinden çıkarız düze,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Saygıyla bakarız yerdeki ize,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Yaylaya çıkarız patika yoldan,
Alayçık çatarız sekiz on koldan,
Gıngıraç kurarız en güzel daldan,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Kıl çadırlar sundurmaya gerilir,
Ramazanda ziyafetler verilir,
Cümle alem eyvanlarda derilir,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Bulguru çekerler taş değirmende,
Kızlar suya gider güğüm elinde,
Nice şifre vardır zülfün telinde,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Kalaylı bakraca sütler sağılır,
Kınalı ellerde yayık yayılır,
Topak evde yayla günü sayılır,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Emirdağ’ı engin bakar yüceden,
Adaçal’da ışık yakar geceden,
Vuslatına şiir yazdım heceden,
Sevdalısı bilir Emirdağ’ını.
Öğrenci talebe, okur mektepli,
Öğretmen muallim, fazıl edepli,
Müdür baş efendi görevi belli,
Okumuşa hürmet var derler bizde.
Nakış ipi uşluk, metre endeze,
Kareye değirmi , hasa fanteze,
Bozguncuya safra, safra şiraze ,
Meydan sofrasını kur derler bizde.
Rabia BARIŞ
değirmi : Bohça, tülbent gibi dört köşe olan kumaşlara verilen ad.
şiraze : Bozguncu, araya giren, ara açan.
* Burada kaleme aldığım sözcükler yüz, yüzelli elli yıl öncelerine aittir. Bu sözcükler Gömü ve Bağlıca köylerinde sıkça kullanılır, esas olarak da Emirdağ ve çevre köylerini kapsar. İçinde bulunduğumuz iki binli yıllarda tüm Türkiye'de olduğu gibi benim yöremde de yetişen yeni nesil, ana dilimiz olan güzel Türkçemizi en iyi biçimde konuşmaya dikkat etmektedir. Ben bir şair olarak belleğimde kalan yöre dilimizi, gelecek nesillere aktarmak amacıyla şiirleştirdim.
0 yorum:
Yorum Gönder