EMiRDAG AYAKKABI BOYACILARI
YOK OLAN SEHiR MIRASLARIMIZ
Her sehirde boyaci,lostra salonlari mutlaka vardir .Ekonomik sartlari hiç de iyi olmayan Emirdag’imizda boyaci çocuklarin sayisi biraz daha fazla ; durumlari ise biraz daha acikli olur.Saçlari berber parasi veremeyip,uzun süre tras olmadiginin sahidi gibi darmadaginiktir.yüzleri ailelerinin ümitsitligini haykiran birer tablo gibi kirli,akintili burunlarini silecek mendil tasima aliskanligindan yoksun,çeketlerinin bir baskasinin yardim olsun diye verdigi ;ya darligindan ya kisaligindan,ya genisliginden,uzunlugundan daha ilk bakista belli,ayakkabilari kendi boyalarindan bile nasip alamayacak kadar degersiz çocuklar .
Yazin günes’in sicakliginin en çok onlari kavurdugu,kisin sogugunun en fazla onlari etkiledigi tenlerinin renginden bellidir.
Kaça boyarsin …?Sorusuna ,
-Ne verirsen emmi !
Cevabini verenlerin çoklugu, her zaman dikkatimizi çeker.
Emirdagimizda boyaci sandiklarinin envayi türü bulunurdu.Hani araba modelleri gibi .Bazilari bu isi sanata dönüstürmüsler,sandiklarini gelin arabasi gibi süslemislerdir.
Pirilpiril sari metal kapakli,siyahtan griye,beyaza,kaheverengiye,birçok rengin tonlariyla siralandigi boya kutulariyla bademyagli,cilali çesitleriyle hertürlü ayakkabilari boyamak için Uzun çarsi’nin girisine siralanirlar,genellikle burada sabit dururlardi .Siyah kolçakliklarini takarlar,kadifeden bezlerini dizlerinin üzerlerine itina ile sererler,ellerindeki fircalarla boya sandigina vurarak ritm tuttururlardi. bu zevk sahibi sanatkar boyacilar lakaplariyla ;GASALAK ,KÖR APTIL,BOYACI MEHMET ,SÜKRÜ dür.Zaman zaman birbirinden müsteri kapan pazarcilar gibi degillerdir.Ben siftah ettim.Arkadasim siftah etmedi,o na boyat diyerek gönül zengini insanlardi.Ikindi den sonra Eskikasaplar caddesindeki POTUKOGLU Hakki nin Kahvesine gelirler ;Iddiali DOMINO oyunu oynarlar,keyifli çaylarini yudumladiktan sonra sakalasarak,tekrar boya sandiklarinin basina dönerlerdi. Elleri boyadan kararmis,ama gönülleri bembeyaz o insanlari tanimak ne güzeldi.
Özel olarak yaptiklari veya yaptirdiklari,bir bakista belli olan sandiklarinin dört cepheside günün meshur aktris,aktör ,sarkicilarin irili ufakli kartpostallari ile süslüdür.Ayakkabinizi boyatirken,basinizi kaldirip Sehrin tek sinemasinin ilan panosunda o gün sinemada kimin filmi oynayacak ?gelecek haftanin programi hangisi ?filmin sahnelerinden parcalarin bulundugu Afis panosuna dalar gidersiniz.
Cocuk boyacilarin garipligi zaten sandiklarindan bellidir.Emirdag sebze pazarinda,otogarinda, okul caddesinde, sehir parkinda sirtlarinda boya sandiklari ile dolasirlar,bilmem hangi meyve kasasindan bozma sandiklara küflü konserve kutularinin çakildigi pasli,egri çivilerin sandikta sirittigini görürsünüz.
-Yoklugun gözü kör olsun,yok iste
Hep büyük bir servetiniz olup sabahtan aksama sirtinda boya sandigi ile dolasip ayakkabi boyayarak bu dilenmekten Arlanan, belki eli kara ama gönülleri Ak çocuklara iyilik etmek istersiniz.Ve hep su soruya cevap ararsiniz ?
Merhameti olanlarin parasi,parasi olanlarinda yardim duygusu mu yok ?
Ve Göç vermeye baslayan bu sehrin boyaci çocuklari sehrimizin mihenk taslaridir .Biz onlari sever ayakkabi boyatarak onlara katki saglarsak ;Yücelerin en yüceside bizlere merhamet eder, bizleri sever .Sevmek sevilmek ne güzel.
Sükrü SAGLAM© 29 MART 2009
0 yorum:
Yorum Gönder